navigatie overslaan
De Veldschuur

Uitblazen in de natuur

  • 3 minuten leestijd
  • 1122 x bekeken

Even uitblazen van een fietstocht? Het kan in de Veldschuur in Rouveen. Middenin de natuur, omgeven door vooral heel veel groen. “Het komt gratis op ons pad”, zegt Hanneke Rademaker. Ze is beheerder van De Veldschuur. Gasten laten kennismaken met de natuur, is er niet moeilijk. “Als het niet de voorbijvliegende weidevogels zijn, dan zien ze hier de ooievaar wel op het nest.”

In een rondje om het gebouw laat Rademaker het hele terrein zien. “Kijk, daar heb je een bij die langs ons vliegt, het komt hier echt allemaal gratis op ons pad. En als we aan de slag zijn, pakken we het altijd mee. Je zit hier in een prachtige omgeving.”

Iedereen is welkom bij de Veldschuur, voor diverse activiteiten. Zo geeft Ton Valk, een bekende Hasselter natuurfotograaf, af en toe workshops. “Hij legt dan uit waar je op moet letten en vertelt iets over de compositie. Je leert dan echt door de lens naar de natuur kijken.”

De Veldschuur staat min of meer op een ‘drielandenpunt’. “We zitten in Rouveen, gemeente Staphorst. Maar we schuren tegen Zwartewaterland aan. Dat merken we ook aan de vrijwilligers, driekwart daarvan komt uit Zwartewaterland.”

De aansluiting daarop blijkt ook wel tijdens het jaarlijkse Euifeest in Hasselt. De Veldschuur houdt dan het traditionele oogstfeest, met het binnenhalen van de rogge. Zo blijft de traditie van het roggeveldje in Zwartewatersklooster in stand . “Een paar jaren geleden hebben we rietsnijder Johannes ten Klooster, die hier dichtbij woont, aangeboden om hem te helpen met ploegen, zaaien, maaien en dorsen van de rogge.” En traditie is traditie: het gebeurt met de hand.

Kennismaken met de hele cirkel van graankorrel tot brood, dat kan ook bij de Veldschuur. “We gaan dan eerst korenhalmen plukken op ons korenveldje”, legt Rademaker uit. “Daarbij moet je je zintuigen gebruiken. Je kunt namelijk proeven van het koren. Daarna maken we de granen tot meel, en vervolgens maken we er een broodje van. We doen er ook nog zuurdesem bij, een levende bacterie.”

Naast het korenveldje heeft de Veldschuur een eigen kruiden- en groentetuin. “Mensen die hier komen, kunnen dat ook allemaal proeven. En bij de kruiden leggen we een verband met het klooster dat zo’n 800 jaar geleden hier in de omgeving stond. We verbouwen dezelfde planten als bij een klooster gebeurt.”

De tuintjes zijn altijd onderhouden door boeren uit de omgeving. Dat gebeurt ook nu nog, hoewel er ook vrijwilligers van de Veldschuur in actief zijn. Die groep wordt echter kleiner. Net als veel organisaties is de Veldschuur op zoek naar vrijwilligers. “We hebben nu nog steeds dezelfde vrijwilligers als 10 jaar geleden. Die worden ook ouder. Kom gerust langs!”, nodigt Rademaker uit.

Wat vind je van de informatie op deze pagina?